ULTRAELECTROMAGNETIC chuva!

Paano kung si Ultraman ay isang?

Ultra-painter

Ultra-photographer

Ultra-businessman

Ultra-Washington

CAMERA: Sony DSC-P12 Digital Camera

PEPPERONI PIZZA

Nakakapagod ang term na ito. Siguro, hindi na ako sanay na full load. Pero pagkatapos naman ipasa ang mga final projects at makapag-defense, pwede nang huminga ng malalim. Next term na uilt ang paghihirap.

Sa term na ito, isa sa masasayang subject ang Elective 2 kahit na madaming pinapagawa at (medyo) maraming requirements ang kailangan. May mga bago akong naging kaibigan tulad nina Abi, Pao at si Sir Qubry. Di ko akalain na magiging close kami lahat. May mga pare-pareho kaming trip sa buhay at sabay-sabay kami umuuwi ng 9 ng gabi.

Sana ay makasama ko pa ang mga mokong na ito sa mga susunod na term ko dito sa Mapua.

Nga pala, thank you Qubry sa libre ah. Sarap ng pizza. At ang laki! Shiyet!

*photo by Abigail Chua. Shot in Brooklyn Pizza, Pasong Tamo, Makati City

BURNING OUT

WASTED is my word for the day.

September is up and that means (drumroll please) finals week is coming. Though I'm used to having "heavy" work load every finals, it's really hard to maintain a momentum each day. Sometimes, I just want to crash!! But I can't. I know that some people expect something from me, and I want to show them that i can do it.

It's hard to balance, really. Especially when people say, "Ikaw nahihirapan? Pwede ba yun!" or "Ikaw pa, eh ang galing-galing mo!" Amp! I'm not bragging that I excel in everything. But hey, TAO LANG AKO! Nahihirapan din!

My brain is just tired. Tired of thinking new things. Tired of thinking of what people think of me. Bored with the same situation.

*breathe...inhale...exhale...inhale...inhale...inhale.......exhale...

Camera: Sony DSC-P12 Digital Camera

CARABAO ENGLISH

CARABAO ENGLISH - bad english of Pinoys; barok; Philippines' second language

I’ve always been proud that Pinoys are well capable of communicating in english at any given situation. According to surveys, Pinoys are among the asians who can speak english fluently and clearly, that is why call centers are sprouting like mushrooms everywhere in the urban and business tycoons invest in our country. But being in a 3rd world country, (trying not to sound so pessimistic) not all Pinoys could speak fluent english (think of the jeepney drivers, vendors, police, etc.). Lack of education maybe one of the cause. (knocks on the head of the president).

But again, some make money out of their funny english. But come to think of it, media is a big influence to people. If a kid watches Jimmy Santos talking in his popular carabao english, that kid may have the chance to talk funny english in school, too.

I think we must improve more our english communicating skills for it will benefit not only us as a person but also the country's potential in local and global communication.

So, carabao english, anyone?

*image: www.witerary.com

WRITE

Natatandaan ko pa yung kwento sakin ng ate ko. Bata pa ako nun, mga 6 years old. Gustung-gusto niya ako kwentuhan kasi madali ako mauto dati. Ito na siguro yung story na talagang tumatak sa isip ko hanggang ngayon kasi nangarap din ako na makapulot ng isang Magic Pencil. Magaling talagang gumawa ng kwento si ate. Ngayon, isa na siyang magaling na writer. Gusto ko ring i-share ang story sa lahat. Ito ung story:

Si Pedro at ang Magic Pencil

Sa isang probinsya na di kalayuan, may batang nagngangalang Pedro. Nakatira siya at ang kanyang ina sa isang maliit na kubo sa bukid.

9 na taong gulang na si Pedro ngunit nsa Grade 1 pa lamang siya. Mahina kasi siya sa klase. Mababa ang mga nakukuha niyang grades sa mga test niya sa Math, English at Science. Lagi siyang pinapagalitan ng mga teacher niya dahil sa mga nakukuhang mababang grades. Sinasabihan naman siya ng kanyang ina na magaral ng mabuti, ngunit wala talagang pumapasok sa isip ni Pedro.Hindi na alam ng ina ang gagawin sa kanyang bobong anak.

Isang araw, pauwi na si Pedro galing school. Malungkot siya dahil sinabon nanaman siya ng teacher niya kasi bagsak siya sa test niya sa Science. Habang naglalakad pauwi, naisipan niyang magpahinga muna ng sandali. Umupo siya sa ilalim ng puno ng mangga. Dahil sa pagkabagsak niya sa test, naisip niya ng kanyang ina na lubos malulunkgot sa resulta ng test.

Sa sobrang desperado niyang maging masaya kahity konti ang ina, pinikit niya ng kanyang mga mata at sinabi: "Sana makapulot ako ng magic pencil para ito na ang sasagot sa mga test ko."

Pagbuka ng mga mata niya, may lapis na sa harap niya. Kinuha niya ang lapis, Nagulat si Pedro. Hinawkan niya ito ng mabuti at binasa ang nakaukit sa gilid nito: MAGIC PENCIL: Ang sasagot sa problema mo. Ayos! Isinilid ni Pedro ang lapis sa bag at nagmadaling umuwi. Sa wakas, hindi na siya babagsak sa mga test. Nagpasya rin siya na hindi niya ito sabihin sa kanynag ina.

Kinabukasan, excited na pumasok sa school si Pedro. Test nila sa Math. Gagmitin na niya ang Magic Pencil. Nang ibinigay ng teacher ang test, nagmistulang buhay ang lapis at nagsulat ng magisa. Sinagutan nito ang bawat tanong. Tuwang-tuwa si Pedro. Nag matapos magsagot ang lapis, bumalik uli ito sa dati- walang buhay.

Binigay din nung sumunod na araw ang mga resulta ng test papers. Gulat na gulat ang teacher ni Pedro. Perfect ang Exam.

Araw-araw nang ginangamit ni Pedro ang lapis pag may test at kung umuuwi si Pedro sa bahay para ipakita ng mga test, tuwang-tuwa nag kanyang ina dahil sa wakas tumalino na rin kanyang anak.Abot tenga ang ngiti ni Pedro. Tumagal ito ng isang buwan at pumapasa si Pedro nang walang kahirap-hirap. Perfect na ang mga test at tumataas na ang ranking niya sa class.

Isang araw, kakatapos lang mag-test ni Pedro sa Engish. Imbes na sa bag nilagay ang pencil sa bag, nilagay niya ito sa likod na bulsa ng kanyang shorts at nagmadaling umuwi. Habang naglalakad, naisipan muli niyang maupo sa ilalim ng puno ng mangga. Nakalimutan niya na nasa shorts niya ang pencil. Nang siya ay umupo, naputol ang pencil.Hindi alam ni Pedro ang gagawin.

Test muli ni Pedro kinabukasan. Wala na siyang magic pencil. Wla na rin siyang maisasagot sa test. Bumagasak nanaman ang mga grades niya sa school. Nagalit muli ang mga teachers niya. Nalungkot muli ang kanynag ina.

Nagisip si Pedro. "Ah!imbes na maglaro,magaaral na lang ako. Gagawin ko na muna ung mga assignments ko bago manood ng tv. Magaaral na rin ako pag mag test kinabukasan."

Sa wakas, nagiging maganda na rin ang performance ni Pedro sa school khit walang Magic Pencil sa kanyang tabi. Imbes ay nakapulot siya ng mabuting aral at napasaya niya nga kanyang ina dahil sa sariling sikap.

Odba! Astig! Ngayon nga eh, nagwiwish ako na sana makapulot talaga ako ng Magic Pencil para may masagot ako sa test namin Logic! hehehehe...

Camera: Sony DSC-P12 Digital Camera

LOCKED

World is a prison. Life is a sentence.

Camera: Sony DSC-P12 Digital Camera